Είναι ξεκάθαρο ότι το κράτος δεν μπορεί να μείνει εκτός του οικονομικού κύκλου. Οπως είναι επίσης σαφές ότι το κράτος που μπορεί να συνεισφέρει δημιουργικά σε μια οικονομία διαφέρει κατά πολύ από το ελληνικό κράτος σήμερα. Δύο πρόσφατες ομιλίες στην Αθήνα δίνουν την απαραίτητη τροφή για σκέψη.
Ένα σχέδιο για μια Εθνική Στρατηγική.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) δημοσίευσε στις 26/5/2016 μία έκθεση σχετικά με την πρόοδο ορισμένων δεικτών που αφορούν στην Υγεία και την ευημερία των Ελλήνων.
Με αφορμή την ανάλυση των αιτιων της κρίσης που περιέχεται στην μελέτη της διαΝΕΟσις για το νέο παραγωγικό μοντέλο.
Μια αναδρομή στις μελέτες που επιχειρούν να λύσουν το γρίφο του ελληνικού αναπτυξιακού μοντέλου, από το 1947 έως σήμερα.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε ύφεση και σε πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και εφαρμογής μεταρρυθμίσεων από τον Μάιο του 2010. Πέτυχαν τους στόχους τους τα Μνημόνια;
Αυξήθηκε ή μειώθηκε ο πληθυσμός της χώρας κατά τη διάρκεια της κρίσης; Πώς κινήθηκε το προσδόκιμο ζωής και ποιες είναι οι μακροπρόθεσμες προβλέψεις για το δημογραφικό προφίλ της χώρας;
Ποιες ήταν οι βασικές παράμετροι που οδήγησαν την χώρα στη χρεοκοπία το 2010;
Μερικές ιδέες για το πως τα ελληνικά πανεπιστήμια μπορούν να να βοηθήσουν στην ανάπτυξη της χώρας, προσελκύοντας ξένους φοιτητές.
Γιατί απέτυχε το προηγούμενο παραγωγικό μοντέλο της χώρας; Ποια ήταν τα σημαντικότερα προβλήματά του; Πώς μπορούμε σήμερα, μετά από έξι χρόνια κρίσης, να σχεδιάσουμε ένα νέο, βιώσιμο;
