Είναι ξεκάθαρο ότι το κράτος δεν μπορεί να μείνει εκτός του οικονομικού κύκλου. Οπως είναι επίσης σαφές ότι το κράτος που μπορεί να συνεισφέρει δημιουργικά σε μια οικονομία διαφέρει κατά πολύ από το ελληνικό κράτος σήμερα. Δύο πρόσφατες ομιλίες στην Αθήνα δίνουν την απαραίτητη τροφή για σκέψη.
Μια αναδρομή στις μελέτες που επιχειρούν να λύσουν το γρίφο του ελληνικού αναπτυξιακού μοντέλου, από το 1947 έως σήμερα.
Πόσο έτοιμη είναι η Ελλάδα να απορροφήσει τα 25 δισεκατομμύρια ευρώ της νέας περιόδου ΕΣΠΑ 2014-2020; Ποιες είναι οι προτεραιότητες; Ποια από τα έργα της προηγούμενης περιόδου μεταφέρονται στη νέα; Και, τελικώς, τι συμβαίνει μέχρι στιγμής;
Ποια είναι η συνολικότερη στάση απέναντι στο προσφυγικό ζήτημα των πολιτών που υποστηρίζουν το κλείσιμο των συνόρων, όσων θεωρούν ότι η συνθήκη Σένγκεν δεν είναι σημαντική για την Ελλάδα, και όσων θεωρούν ότι οι πρόσφυγες αυξάνουν τον κίνδυνο της τρομοκρατίας;
Τι πιστεύουν οι Έλληνες ότι έχουν κερδίσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Και τι έχουν κερδίσει πραγματικά;
Ποιες ήταν οι σημαντικότερες αλλαγές στις πεποιθήσεις και τις αξίες των Ελλήνων που καταγράφηκαν στην επαναληπτική έρευνα του Νοεμβρίου του 2015.
Μία καλή ευκαιρία να μελετήσουμε τι έγινε με τα χρήματα που έχουν μπει ως τώρα στην ελληνική οικονομία από τα ευρωπαϊκά προγράμματα χρηματοδότησης.
Πώς μοιράζονται τα χρήματα για την υλοποίηση των έργων;
